JOM KENALI KELUARGA YAB AYAHANDA TUN DR. MAHATHIR

PENGENALAN

Tun Dr Mahathir Mohamad menjadi Perdana Menteri yang keempat Malaysia pada 16hb Julai 1981, menyandang jawatan itu untuk tempoh yang paling lama dalam sejarah Malaysia dan Asia Tenggara, iaitu 22 tahun. Beliau dikenali sebagai "Bapa Pemodenan" di atas kejayaan beliau menukarkan Malaysia dari sebuah negara pertanian kepada negara perindustrian moden. Tun meletak jawatan sebagai Perdana Menteri pada 31 Oktober 2003. Walau bagaimanapun, pada tahun 2016, Tun Dr Mahathir muncul kembali di alam politik apabila beliau menubuhkan Parti Pribumi Bersatu Malaysia untuk menandingi Barisan Nasional. Pada tahun 2018, dalam satu kejutan politik, PPBM dan parti-parti bersekutunya, memenangi Pilihan Raya Umum Ke-14. Pada usia 93, Tun Dr Mahathir Mohamad menjadi Perdana Menteri ke-7 Malaysia.

BIOGRAFI

Tun Dr Mahathir dilahirkan pada 10 Julai 1925 (tarikh kelahiran rasminya direkodkan pada 20hb Disember 1925) di Kampung Seberang Perak, Alor Setar, Kedah, suatu kawasan yang diakui oleh Tun sendiri sebagai kawasan miskin. Ibu bapa Tun Mahathir ialah Mohamad bin Iskandar dan Wan Tempawan binti Wan Hanafi dan Tun merupakan anak bongsu di antara sembilan orang adik beradik.

Beliau mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu Seberang Perak selama dua tahun sebelum memasuki sekolah Inggeris kerajaan yang kemudian bertukar nama kepada Kolej Sultan Abdul Hamid, di mana ayahnya merupakan guru besar. Sebagai pelajar, Tun Dr Mahathir aktif berdebat dan dikenali untuk kemahiran bahasa Inggerisnya. Dia dilantik sebagai editor majalah sekolah, dan bermain untuk pasukan ragbi sekolah.

Pendidikannya terganggu apabila Jepun melancarkan serangan ke atas Asia Tenggara melalui Thailand, Pulau Pinang, dan Kelantan, pada 8 Disember, sehari selepas Tun menduduki Peperiksaan Junior Cambridge. Semasa zaman Pendudukan Jepun di Tanah Melayu, Tun menghadiri sekolah Jepun untuk beberapa bulan sahaja dan kemudiannya berhenti untuk menjual makanan di Pekan Rabu untuk membantu keluarganya. Setelah pihak Jepun menyerah diri dan Perang Dunia Kedua berakhir, Tun Mahathir melanjutkan pendidikannya di Kolej Sultan Abdul Hamid di mana artikel pertamanya sebagai editor majalah sekolah adalah mengenai peperangan dan pendudukan Jepun.

Pendudukan Jepun telah menanam kecurigaan orang Melayu terhadap kerajaan British kerana mereka gagal melindungi Tanah Melayu dan Raja-Raja. Selepas peperangan berakhir, Tun Mahathir dan rakan-rakannya menentang penubuhan Malayan Union. Tun menulis surat kepada akhbar-akhbar dan menjalankan kempen kesedaran mengenai ancaman Malayan Union ke atas hak orang Melayu melalui poster yang ditampal di merata tempat. Pada bulan Mei, 1946, UMNO (United Malay National Organisation) ditubuhkan untuk mendesak kerajaan British menghapuskan Malayan Union. Tun Dr Mahathir adalah antara orang Melayu yang pertama untuk mendaftar sebagai ahli. Kempen menentang Malayan Union akhirnya berjaya, dan Malayan Union dihapuskan pada tahun 1948, digantikan dengan Persekutuan Tanah Melayu yang mengakui hak-hak istimewa orang Melayu.

Pada tahun 1947, Tun Mahathir memasuki Kolej Perubatan King Edward VII di Singapura di atas biasiswa kerajaan. Di sana, beliau aktif menulis untuk akhbar The Sunday Times (kini dikenali sebagai The Straits Times) di bawah nama penanya, C.H.E Det (Det adalah nama keluarga beliau). Penulisannya menyelami masalah-masalah orang Melayu. Pada tahun 1953, Tun Mahathir lulus sebagai doktor dan berkhidmat sebagai pegawai perubatan di Hospital Besar Alor Setar.

Semasa di kolej, Tun telah bertemu dengan Tun Dr Siti Hasmah, juga seorang pelajar perubatan. Pada tahun 1956, mereka telah berkahwin dalam satu majlis di Jalan Imbi di Kuala Lumpur. Mereka mempunyai tujuh orang anak: Marina, Mirzan, Melinda, Mokhzani, Mukhriz, Mazhar, dan Maizura.

Tun meninggalkan perkhidmatan kerajaan pada tahun 1957 untuk menubuhkan kliniknya sendiri, "Klinik Maha”, yang merupakan klinik swasta milik orang Melayu yang pertama di negara.

Tun Mahathir berkecimpung dalam bidang politik pada tahun 1964, di mana beliau menandingi dan memenangi kerusi Kota Setar di Pilihanraya Umum 1964. Pada tahun 1965, beliau dipilih untuk Majlis Tertinggi UMNO. Pada Pilihanraya tahun 1969, Tun berdiri untuk pemilihan semula, tetapi ditewaskan oleh wakil PAS.

Pada tahun itu, pihak pembangkang, terutamanya DAP (Democratic Action Party) memenangi kerusi yang paling banyak semenjak Merdeka. Perarakan pihak pembangkang di Kuala Lumpur untuk meraikan kemenangan mereka membawa kepada perusuhan kaum pada 13 Mei 1969 antara orang Cina dan orang Melayu yang menyebabkan hampir dua ratus orang mati. Berikutan rusuhan kaum 13 Mei 1969, Tun menulis satu surat yang pedas kepada Tunku, mengkritik beliau kerana pendekatan ekonominya yang lembut atau laissez-faire didakwa mengetepikan orang Melayu daripada menikmati hasil pembangunan negara disebabkan oleh dominasi kaum Cina. Oleh kerana surat itu, dia dipecat keahliannya dari UMNO. Sewaktu di “belantara politik”, Tun meneruskan amalan perubatan beliau di bidang swasta dan pemikirannya tentang nasib orang Melayu ditulis ke dalam buku, "Dilema Melayu”. Buku ini diterbitkan di Singapura dan dilarang masuk oleh kerajaan ke Tanah Melayu.

Tunku Abdul Rahman meletak jawatan sebagai Perdana Menteri pada September 1970, dan Tun Abdul Razak Hussein mengambil alih. Pada tahun 1972, permohonan Tun Mahathir untuk menyertai semula UMNO telah diterima. Beliau dilantik sebagai Senator pada tahun 1973, serta ahli mahkamah Universiti dan Majlis Universiti Malaya. Pada tahun berikutnya, dalam pilihan raya umum Tun memenangi kerusi Kubang Pasu tanpa bertanding. Beliau dilantik sebagai Menteri Pendidikan Malaysia, dan menutup Klinik Maha di Alor Setar.

Pada tahun 1976, Tun Dr. Mahathir dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri dan dua tahun kemudian, beliau mengambil alih jawatan Menteri Perdagangan dan Industri di mana beliau memimpin beberapa misi mempromosi pelaburan. Pada tahun 1981, setelah Tun Hussein Onn meletak jawatan sebagai Perdana Menteri ketiga atas sebab kesihatan, Tun Dr Mahathir Mohamad menjadi Presiden UMNO dan Perdana Menteri keempat Malaysia.

Di bawah kepimpinannya, Malaysia berubah dari sebuah negara pertanian ke negara perindustrian moden. Tun melancarkan kempen Bersih, Cekap & Amanah (Bersih, Cekap & Dipercayai) untuk mengurangkan rasuah, meningkatkan kecekapan, dan memupuk kepercayaan dalam perkhidmatan awam. Beliau juga memperkenalkan sistem “punch card” untuk kakitangan kerajaan, dan mengarahkan penjawat awam menggunakan lencana nama (name tag).

Dalam usaha memajukan Malaysia, Tun menubuhkan sebuah syarikat kereta kebangsaan, PROTON, dan pada tahun 1982, syarikat itu mengeluarkan kereta buatan Malaysia yang pertama, iaitu Proton Saga. Beliau juga memperkenalkan konsep "Malaysia Incorporated" iaitu perkongsian rapat antara kerajaan dan sektor swasta. Tun juga menyatakan hasrat beliau untuk Malaysia melalui Wawasan 2020, iaitu visi negara untuk mencapai status ekonomi maju (developed nation) pada tahun 2020, bukan hanya dari segi pertumbuhan ekonomi tetapi juga dari segi pendidikan, kematangan masyarakat, dan tadbir urus.

Setelah mengetuai Barisan Nasional untuk mencapai kejayaan di pilihanraya tahun 1982, 1986, 1990, 1995 dan 1999, beliau meletak jawatan sebagai Perdana Menteri pada 31 Oktober 2003.

MASIH AKTIF

Dari bangku sekolah sehingga sekarang, Tun Dr Mahathir Mohamad aktif menulis, samada artikel, surat kepada editor, buku, dan terkini, blog (blog beliau adalah www.chedet.cc). Tun Mahathir juga gemar membaca, dan dalam usia lebih 90 tahun kini, masih giat membaca buku-buku fiksyen serta bukan fiksyen. Penulis kegemaran beliau termasuk Wilbur Smith, Dick Francis, dan Ken Follett. Beliau juga gemar menunggang kuda.

Setelah meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri, Tun dilantik sebagai Presiden Kehormat Yayasan Kepimpinan Perdana, sebuah pusat penyelidikan dan arkib untuk mendokumenkan sumbangan kesemua bekas Perdana Menteri Malaysia. Beliau juga menyandang jawatan Presiden Yayasan Keamanan Global Perdana (Perdana Global Peace Foundation), yang menentang peperangan, serta Pengerusi KL Foundation to Criminalise War.

Pada tahun 2016, Tun Dr Mahathir keluar dari UMNO sebagai protes terhadap kepimpinan Perdana Menteri Malaysia ke-6, Datuk Seri Najib Tun Razak. Beliau menubuhkan parti politik baru, Parti Pribumi Bersatu Malaysia (PPBM). Pada tahun 2017, pada usia 92 tahun, beliau kembali memasuki arena politik, kali ini sebagai pemimpin barisan pembangkang, Pakatan Harapan.

KRONOLOGI KEHIDUPAN

1925: 20 Disember – Dilahirkan di Alor Star, Kedah, dan merupakan anak bongsu daripada sembilan adik beradik.

1931: Bersekolah di Sekolah Melayu Seberang Perak

1933: Bersekolah di sekolah Inggeris yang kemudiannya bertukar nama ke Kolej Sultan Abdul Hamid

1942 - 1945: Pendidikannya tergendala akibat pendudukan Jepun di Tanah Melayu. Beliau berhenti sekolah untuk menjual makanan di Pekan Rabu untuk membantu keluarga.

1945: Mula aktif dalam arena politik dengan menyertai pelbagai organisasi politik seperti Kesatuan Melayu Kedah, Saberkas, dan UMNO, dan tegas menentang Malayan Union

1947: Beliau mendapat tempat di Kolej Perubatan King Edward VII di Singapura untuk melanjutkan pelajaran dalam bidang perubatan

1953: Lulus sebagai doktor dan berkhidmat di Hospital Besar Alor Setar

1956: Berkahwin dengan Tun Dr Siti Hasmah Hj Mohd Ali

1957: Berhenti dari kerajaan untuk menubuhkan klinik swasta, Klinik Maha, di Alor Setar

1964: Bertanding sebagai ahli politik pada kali pertama di Kota Setar Selatan dan menang

1965: Dipilih menjadi salah seorang ahli Majlis Tertinggi UMNO

1969: Kalah dalam pilihanraya 1969 kepada wakil PAS

1969: Berikutan rusuhan kaum 13 Mei, beliau menulis surat mengkritik Perdana Menteri Malaysia, Tunku Abdul Rahman, dan dipecat keahlian dari UMNO

1970: Menulis “The Malay Dilemma”

1970: Tunku meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri, dan Tun Abdul Razak Hussein, menjadi Perdana Menteri Malaysia kedua

1972: Tun Mahathir diterima kembali sebagai ahli UMNO, dan dilantik sebagai Senator

1974: Memenangi kerusi Parlimen Kubang Pasu tanpa bertanding, dan dilantik sebagai Menteri Pendidikan Malaysia

1976: 5 Mac – Dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri oleh Tun Hussein Onn, dan juga Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Perindustrian

1981: 28 Jun Dipilih sebagai Presiden UMNO tanpa bertanding pada Perhimpunan Agung UMNO ke-32.

1981: 16 Julai – Dilantik secara rasmi sebagai Perdana Menteri keempat ketika berusia 55 tahun 7 bulan.

1987: 24 April- Dipilih semula sebagai Presiden UMNO selepas menewaskan Tengku Razaleigh Hamzah dengan majoriti 43 undi pada pemilihan UMNO

1995: 4 Mei – Kekal sebagai Perdana Menteri selepas memenangi Pilihan Raya Umum

1998: 7 September – Memegang portfolio Menteri Kewangan selepas Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Kewangan Malaysia, Datuk Seri Anwar Ibrahim, disingkirkan dari UMNO dan dilucutkan jawatan-jawatan kerajaan

1999: 8 Januari – Mengumumkan perlantikan Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi sebagai Timbalan Perdana Menteri.

2002: 21 Jun – Mengumumkan hasrat meletakkan jawatan dalam parti dan kerajaan ketika Perhimpunan Agung UMNO.

2003: 31 Oktober – Bersara dan digantikan oleh Tun Abdullah Ahmad Badawi sebagai Perdana Menteri

2009: 3 April - Dato' Seri Najib Tun Razak dilantik sebagai Perdana Menteri Malaysia ke-6

2016: Meninggalkan UMNO kerana tidak setuju dengan kepimpinan Datuk Seri Najib Tun Razak

2016: Menubuhkan parti politik Parti Pribumi Bersatu Malaysia (PPBM) yang kemudiannya menyertai gabungan pembangkan, Pakatan Harapan

2017: Menyertai politik sebagai Ketua Pembangkang

2018: Mengisytiharkan pencalonan bagi kerusi parlimen Langkawi untuk Pilihanraya Umum ke-14

2018: Memenangi Pilihanraya Malaysia ke-14 dan menjadi Perdana Menteri Malaysia ke-7

Biografi lebih lengkap yang disampaikan melalui kronologi interaktif boleh didapati di sini: http://www.perdana.org.my/pms-of-malaysia/visual-timeline

Anda juga boleh memuat-turun biografi infografik mantan Perdana Menteri Malaysia di sini: http://www.perdana.org.my/pms-of-malaysia/biography-infographics

YBHG DATIN PADUKA MARINA MAHATHIR

Dilahirkan pada 9 Jun 1957, Marina adalah anak sulung kepada pasangan ini. Beliau merupakan graduan daripada University of Sussex, England dan seorang aktivis sosial di Malaysia. Beliau merupakan pemimpin bagi banyak pertubuhan-pertubuhan bukan kerajaan seperti Yayasan AIDS Malaysia, serta blogger sosio-politik yang aktif.

Marina juga adalah seorang aktivis aktif untuk hak wanita. Pada tahun 2006, beliau telah menyifatkan status wanita Islam di Malaysia seperti yang serupa dengan orang Afrika Hitam di bawah apartheid.

Beliau telah menuntut penghapusan diskriminasi berdasarkan orientasi seksual pada tahun 1998 dan 1999.

Pada tahun 2010, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah menganugerahi gelaran "Tokoh Sepanjang Tahun 2010" kepada beliau atas kegigihannya memperjuangkan hak kaum wanita, dan sentiasa lantang dalam kempennya berkaitan kesedaran terhadap HIV dan AIDS.

Pada tahun 2016, beliau sekali lagi dianugerahkan "Chevalier de la Légion d'Honneur" oleh kerajaan Perancis untuk "suara dan karisma beliau dalam banyak sebab", memetik kerja beliau dengan Majis AIDS Malaysia dan imigran.

Marina pernah berkahwin dengan lelaki Perancis dan mendapat anak perempuan sulung, Ineza. Perkahwinan kedua beliau dengan seorang jurugambar Indonesia terkenal, Tara Sosrowardoyo pada 7 Jun telah dikurniakan 2 anak perempuan dan seorang anak lelaki.

Nilai aset kekayaan Marina dianggarkan bernilai RM80 juta.

Kredit: iluminasi.com

YBHG (TAN SRI/DATO') MIRZAN MAHATHIR

Mirzan merupakaan graduan Brighton Polytechnic, United Kingdom dengan Ijazah Sarjana Muda (Kepujian) Sains Komputer. Beliau kemudiannya menyambung pelajaran ke Wharton Business School, Amerika Syarikat dan memperoleh Ijazah Pengurusan Perniagaan.

Beliau mula bekerja dengan IBM World Trade Corporation selama 3 tahun dan kemudiannya mempunyai pengalaman perbankan pelaburan selama 4 tahun dengan Kumpulan Salomon Brothers.

Pada tahun 1990, Mirzan meneroka ke dalam bidang perniagaan dan dilantik ke dalam Lembaga Konsortium Logistik Bhd pada September 1992. Pada Januari 1996, syarikat ini disenaraikan di Papan Utama Bursa Saham Malaysia.

Sumber: illuminasi.com

YBHG TAN SRI DATO' MOKHZANI MAHATHIR

Anak ke-3 Tun Mahathir, Tan Sri Mokhzani Mahathir lahir pada 2 Januari 1961. Mokhzani mendapat ijazah Bachelor of Science in Petroleum Engineering di University of Tulsa, Oklahoma, U.S.A.

Beliau bekerja sebagai jurutera petroleum sebelum mengasaskan syarikat pengeluar peralatan minyak, Kencana Petroleum.

Pada tahun 2012, Kencana Petroleum, syarikat di mana Mokhzani adalah CEO dan Pengarah Eksekutif telah bergabung dengan Sapura Crest yang menghasilkan Sapura Kencana (kini Sapura Energy), syarikat penyedia perkhidmatan minyak dan gas terbesar di Malaysia.

Beliau juga merupakan pengerusi Litar Sepang, yang menganjurkan Kejohanan Dunia Formula 1 di Malaysia.

Seperti adiknya Mukhriz, Mokhzani juga aktif dalam politik dan pernah menjadi bendahari pemuda UMNO. Hingga tahun 2006, Mokhzani adalah seorang perwakilan UMNO tetapi telah tidak aktif dalam politik. Pada Mei 2007, Mokhzani mengikut jejak langkah ayahnya untuk keluar daripada UMNO.

Mokhzani disenaraikan sebagai orang ke-11 terkaya di Malaysia oleh Forbes dengan nilai harta kekayaan US$1.2 bilion (RM3.81 bilion) pada tahun 2014.

Kredit: Illuminasi.com

YAB DATO' SERI HAJI MUKHRIZ MAHATHIR

Lahir pada tahun 1964, Dato' Seri Mukhriz adalah anak bongsu kepada pasangan ini. Beliau merupakan Menteri Besar Kedah bagi penggal yang terbaharu. Sama seperti abangnya Mokhzani, Mukhriz mendapat pendidikan menengah di Maktab Rendah Sains Mara (MRSM) Kota Bharu (kini MRSM Pengkalan Chepa).

Pada pilihan raya 2013, Mukhriz melepaskan kerusinya di parlimen demi bertanding di kerusi Dewan Undangan Negeri (DUN) Ayer Hitam. Langkah itu diambil dengan tujuan untuk menjadi Menteri Besar Kedah jika Barisan Nasional boleh mengalahkan kerajaan negeri Pakatan Rakyat yang diketuai oleh Azizan Abdul Razak.

Mukhriz memenangi kerusi Ayer Hitam mengalahkan PAS sekaligus merampas semula kerajaan negeri Barisan Nasional, dan Mukhriz mengangkat sumpah sebagai Menteri Besar pada 6 Mei, sehari selepas pilihan raya.

Namun pada 3 Februari 2016, beliau mengumumkan meletakkan jawatan sebagai Menteri Besar selepas majoriti ADUN BN mengisytiharkan mereka hilang kepercayaan terhadap kepimpinan beliau.

Selepas kemenangan Pakatan Harapan pada PRU-14, beliau telah diangkat memegang jawatan yang sama, menjadikan beliau satu-satunya individu yang pernah memegang jawatan Menteri Besar Kedah sebanyak 2 kali.

Menurut sumber, kekayaan dan aset-aset Mukhriz dianggarkan sebanyak RM540 juta.

Mukhriz kemudiannya menyambungkan pelajaran di Universiti Sophia, Tokyo pada tahun 1982, di mana beliau menerima ijazah sarjana muda dalam pengurusan perniagaan. Pada tahun 1987, beliau menerima sarjana muda dalam pemasaran menamatkan pengajian dari Universiti Boston.

Mukhriz memegang pelbagai jawatan dalam beberapa firma perniagaan, termasuk Opcom Holdings, Kosmo Tech serta Persatuan Francais Malaysia. Beliau juga merupakan pengarah eksekutif Perdana Peace Global Foundation.

Dalam Pilihan Raya Umum Malaysia 2008, beliau bertanding dengan menggunakan tiket Barisan Nasional. Beliau bertanding untuk kawasan parlimen Jerlun, Kedah dan memenangi dengan mendapaat undi sebanyai 19.424, mengalahkan calon PAS Idris bin Ahmad dengan undian 17,219.

Sumber: iluminasi.com

Nota: Tun juga mempunyai 3 orang anak angkat iaitu:-

 

Melinda Mahathir (3)

Mazhar Mahathir (6)

Maizura Mahathir (7) 

SUMBER:https://www.facebook.com/pemikiranmahathir/photos/pcb.339497600103469/339497390103490/?type=3&theater

APA ITU NARCISSISM?

Idea Narcissism berasal daripada mitos Yunani. Dalam mitos tersebut, terdapat seorang pemuda bernama Narcissus yang sedang mencari cinta hatinya. Pada suatu hari, dia melihat pantulan wajahnya di sebatang sungai. Lalu, dia jatuh cinta pada dirinya sendiri. Disebabkan dia tak mahu ‘cintanya hilang’, dia mati lemas. Sekuntum bunga diletakkan pada tempat dia mati, dan bunga itu dinamakan Narcissus.

Jadi, definisi narcissism adalah berasa megah pada diri sendiri. Sampai satu tahap, dia rasa dia kacak, genius dan lebih penting daripada orang lain. Ahli psikologi membahagikan narcissism pada dua jenis, pertama ‘megah diri’. Keduanya, vulnerable narcissism (tak tahu apa dia dalam BM).

Jenis pertama adalah yang paling biasa kita lihat. Jenis yang mahukan perhatian umum dan dominan. Selalunya, berkelompok dalam kalangan selebriti, para pemimpin persatuan, artis (penggiat seni. Haha), ahli politik dan yang seangkatan yang mahukan kuasa dan pengaruh untuk perhatian dan status semata-mata. Tentulah, tidak semua kelompok yang aku sebut mencari perhatian semata, ada juga dengan tujuan yang lebih positif. Jenis kedua pula lebih senyap, mempunyai perasaan ‘rasa istimewa dan penting’, tetapi mudah diancam.

Tidak kisah apa jenis sekalipun, seorang narcissis selalunya bertindak hanya untuk kepentingan dirinya sendiri. Apabila ‘popularitinya’ terancam, dia mudah agresif dan marah. Ah, rasa macam ramai di Facebook macam ini dalam mempertahankan pendapat, lebih-lebih lagi kalau dah popular. Rileks sudah. Populariti tidak menjadi tanda anda benar dan betul.

Kita pergi lebih jauh, narcissism juga dikaitkan dengan penyakit dalam psikologi yang dihidap seramai 2% purata populasi, dan selalunya dalam kalangan lelaki, iaitu narcissistic personality disorder. Dalam sebuah buku manual psikatri di Amerika, penyakit ini dapat dikenalpasti melalui beberapa ciri.

Pertamanya, rasa megah pada diri sendiri. Keduanya, mempunyai masalah dengan perasaan empati. Ketiganya, rasa dirinya penting dan berhak memiliki sesuatu. Keempatnya, memerlukan perhatian dan sanjungan. Kelimanya, ciri yang paling kronik adalah dia mengawal kehidupan orang lain dan menimbulkan banyak masalah tersebut pada hidup orang tersebut, ahli politik? Haha.

Ciri kelima ini, contoh mudahnya, kau gunakan orang lain untuk tujuan perhatian semata-mata.

Jadi, puncanya apa? Dalam kajian, punca daripada genetik ada juga, tetapi masih tidak dapat dikenal pasti genes mana yang terlibat. Punca daripada persekitaran pun ya juga. Memanjakan anak berlebih-lebihan boleh jadi punca narcissism. Menjadi ibu bapa yang terlalu mengongkong juga boleh menjadi punca. Dalam skala budaya yang lebih besar, rancangan personaliti tv macam nyanyi, joget, imam muda itu semua yang menjurus ke arah mempromosi diri (self-promotion) boleh menjadi punca yang kuat.

Walaupun tiada bukti yang kuat, media sosial seperti Twitter dan Facebook yang boleh menjadi lubuk populariti dengan like yang bersepah-sepah juga boleh menjadi punca narcissism. Aku dah sebut, kadang sebab populariti kita susah nak mengaku salah dan rasa kita saja yang betul. Kadang, kita update sesuatu hanyalah untuk perhatian dan like semata-mata.

SUMBER: https://www.thepatriots.asia/archives/2509

KERIS MELAYU DAN HUKUMAN MATI BROOKE

DIKETIKA era dinasti keluarga Brooke memerintah Sarawak iaitu kira-kira 100 tahun,  ramai yang menggambarkan bahawa tiada undang-undang hukuman mati yang pernah dijalankan oleh mana-mana Rajah Putih pada ketika itu.  Ini kerana melalui cerita sejarah, kebanyakan penentang-penentang Brooke hanya akan menjalani hukum penjara atau dibuang daerah sahaja. Dan tanpa kita ketahui sememangnya ADA prosedur hukuman mati di Sarawak Kingdom suatu waktu dahulu.

Secara relatifnya prosedur hukuman mati di ketika era Brooke akan dijatuhkan kepada mana-mana pesalah yang didapati bersabitan dengan kesalahan jenayah bunuh.  Dan undang-undang hukuman mati ini berkuatkuasa sejak di tahun 1841 lagi yang mana sejak Sir James Brooke menjadi Rajah Sarawak yang pertama lagi.  Turut dinyatakan ianya juga tertakluk kepada mana-mana penjawat awam mahupun rakyat Sarawak itu sendiri.

Yang menjadi satu keunikan walaupun James Brooke itu seorang bangsa Inggeris yang sudah tentu mempunyai pemikiran yang berbeza dengan orang-orang yang mendiami Nusantara namun perlulah diketahui bahawa cara prosedur hukuman mati era Brooke langsung tidak sama dengan British iaitu hukuman gantung.  Di era Brooke untuk konteks Sarawak, keris iaitu senjata tradisional masyarakat Melayu adalah senjata utama yang digunakan untuk prosedur hukuman mati pada ketika itu.

Dan sesuatu yang harus diketahui semua bahawa suatu waktu dahulu, Sarawak Kingdom mempunyai seorang “public executioner” yang sememangnya dilantik penuh oleh pemerintah Sarawak.  Beliau adalah seorang lelaki dari kaum Melayu Sarawak yang bernama Inchi Subu.  Inchi Subu ini juga merupakan pengikut setia kepada Rajah James Brooke sehingga beliau dikatakan akan bersama-sama dengan Rajah James Brooke pada setiap pelayarannya dengan bahteranya “The Royalist”.

Turut dicatatkan di dalam jurnal pengembaraan Brooke iaitu diketika James Brooke berada di Santubong, beliau telah jatuh sakit iaitu demam campak makanya Inchi Subu yang terlalu bimbang dengan kesihatan Rajah James Brooke telah berkayuh sampan kecil sehingga ke Kuching untuk mencari Sharif Moksin iaitu seorang dukun Melayu Sarawak.  Sharif Moksin telah dibawa ke banglo Brooke di Santubong untuk mengubatinya namun tidak berjaya kebah demamnya sehinggalah seorang doktor yang dibawa khas dari Singapura akhirnya sampai di Santubong untuk mengubati beliau.

Digambarkan juga Inchi Subu “public executioner” Sarawak Kingdom bukanlah sembarangan orang kerana beliau terlalu pakar bermain dengan keris. Dek kerana itulah ada perincian yang tertentu bagi keris yang digunakan.  Perlulah diketahui di dalam alam Melayu Nusantara, keris juga adalah senjata tradisional yang mempunyai impak-impak tertentu yang sekiranya digunakan dengan betul boleh mencabut nyawa tanpa meninggalkan “siksa” yang terlalu lama.

Menurut ceritanya keris yang digunakan adalah berukuran 18 inci panjang dan akan ditusuk menerusi badan pesalah di sebelah bahu kanan yang akan menembusi jantung pesalah yang diarahkan di dalam posisi berlutut.  Di Sarawak pada masa itu tiada tempat tertutup untuk menjalan prosedur hukuman mati sebaliknya disatu kawasan yang terbuka iaitu di satu hamparan batu keras di Batu 2, Jalan Rock sekarang.  Kawasan batu keras yang menghampar itu dinamakan “Batu Kinyang”.

Bagi menghormati setiap prosedur hukuman mati ini juga dikatakan Brooke telah memerintahkan Inchi Subu untuk mengenakan pakaian khas yang mana persalinannya adalah pakaian panglima Melayu dahulukala siap dengan tanjak dan sebagainya.  Menurut cerita oral ianya berpadanan seperti cerita pahlawan Melayu dulu-dulu yang akan setia menjalankan hukuman kepada sesiapa yang membuat onar dan menjatuhkan murka Rajanya.

Dalam pada itu ada juga corat coret yang menyatakan bahawa oleh kerana Brooke digambarkan seorang yang berhati lembut maka setiap hukuman mati ini dijalankan dengan penuh belas kasihan.  Ada sesetengah penceritaan menyatakan bahawa setiap pesalah yang berhadapan dengan hukuman mati akan diberikan makan dan minum secukupnya berdasarkan selera pesalah menjelang 3 hari sebelum dijatuhkan hukuman.

Manakala pada hari hukuman mati diadakan iaitu sebelum matahari terbit kebiasaannya, si pesalah akan dibawa ke Sungai Sarawak untuk merasai sendiri ketenangan serta mengecapi udara bersih buat kali terakhir sebelum seorang doktor Sarawak Kingdom akan membuat injeksi ubat ke anggota badan si pesalah agar segala deria rasanya dimatikan.  Kemudian di dalam keadaan tenang itulah baru si pesalah dibawa dengan kenderaan ke Batu Kinyang dan disitulah Inchi Subu sudah siaga menunggu untuk menjalankan prosedur hukuman mati dengan bersaksikan doktor, hakim, ketua agama (mengikut fahaman agama) dan pemimpin masyarakat yang mewakili kaum si pesalah.

Menurut catatannya difahamkan Inchi Subu bertindak sebagai “public executioner” Sarawak Kingdom dari tahun 1841 sehingga 1873.  Kemudian tugasnya ini diambilalih oleh anak lelakinya yang bernama Tomah bin Subu selepas itu.

Mungkin ini sesuatu yang tidak diketahui oleh kita semua setelah apa yang didodoikan amat berlainan mengenai prosedur hukuman bunuh di era Brooke.  Caranya adalah menggunapakai sistem zaman kesultanan Melayu dulu-dulu dan akhirnya setelah Sarawak menjadi jajahan takluk Koloni British Borneo barulah undang-undang hukuman gantung sampai mati digunakan di Sarawak yang mana dikatakan lebih moden dan berperikemanusiaan.

-HB-

#KamekSayangSarawakBah!

Rujukan:

White Rajah: A Biography Of Sir James Brooke – Nigel Barley

An Account of Sir James Brooke 

https://archive.org/details/rajasarwakanacc01jacogoog

SUMBER: https://www.thepatriots.asia/archives/872

BAGAIMANA BANGLADESH BOLEH TERPISAH DENGAN PAKISTAN?

Info Gambar: Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman

Selepas jatuhnya British pada tahun 1947, Bengal dipisahkan daripada Pakistan Barat sebagai salah satu daerah wilayah tersebut dan diberi nama sebagai Pakistan Timur. Dhaka pula dijadikan sebagai ibu negeri Pakistan Timur. Walaupun Pakistan Timur mempunyai sumber yang mencukupi dan demografi yang baik, namun seluruh kerajaan dan tentera Pakistan masih dikuasai oleh sebahagian besar golongan atasan di bahagian barat.

Kerajaan Pakistan yang sebahagian besarnya dikuasai oleh golongan atasan bahagian barat telah mengisytiharkan Bahasa Urdu sebagai bahasa rasmi untuk seluruh Pakistan. Hal ini menyebabkan munculnya rasa tidak puas hati dalam kalangan masyarakat di timur. Pada 21 Ogos 1952, pelajar Bengali di Pakistan Timur telah bangkit demi bahasa ibunda mereka dan telah menentang keputusan tersebut. Namun begitu, beberapa pelajar telah terkorban dalam pertempuran demi bahasa ibunda mereka ketika bertempur dengan pihak polis. Pengorbanan yang cukup bermakna oleh pelajar-pelajar tersebut diiktiraf sebagai Hari Bahasa Ibunda Sedunia bukan sahaja di Bangladesh tetapi di seluruh dunia.

Ketidakpuasan hati terhadap pihak di bahagian barat dalam isu kekuasaan ekonomi dan budaya membawa kemunculan Liga Awami sebagai suara politik paling berkuasa di Pakistan Timur. Pada 7 Mac 1971, Presiden Liga Awami dan Bapa Kebangsaan, Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman dalam ucapan yang penuh bersejarah di hadapan beratus ribu orang di Suhrawardy Udyan telah menyeru agar seluruh masyarakat di Pakistan Timur untuk melancarkan serangan menentang tentera Pakistan dan menyiapkan persediaan untuk Perang Kemerdekaan.

Selepas berlaku banyak krisis politik dan diskriminasi kedaerahan, Perang Kemerdekaan Bangladesh ( Muktijuddho ) pun meletus setelah Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman mengisytiharkan kemerdekaan Bangladesh, sebelum beliau ditangkap pada pagi 26 Mac 1971 oleh tentera Pakistan. Presiden Yahya Khan dan tenteranya secara rasmi melancarkan operasi berdarah yang dikenali sebagai Operasi Searchlight kepada orang yang berdosa di Bangladesh untuk menghapuskan gerakan nasionalis Benggala.

Kerajaan buangan telah dibentuk oleh ketua Liga Awami, yang secara rasmi mengangkat sumpah di Meherpur, di daerah Kustia, Bangladesh pada 17 April 1971, dengan Tajuddin Ahmad sebagai Perdana Menteri pertama dan Syed Nazirul Islam sebagai Pemangku Presiden. Sebuah pasukan bantuan dikenali sebagai Mukti Bahani (Pejuang Kebebasan) telah dibentuk dan ahli-ahlinya berasal daripada tentera Bangladesh dan para pejuang rakyat.

Diketuai oleh M.A.G Osmani, tentera Bangladesh telah disusun kepada 11 sektor dan, sebahagian daripada Mukti Bahini, untuk mengetuai sebuah perang gerila secara besar-besaran menentang tentera Pakistan. Semasa perang tersebut, seluruh dunia menyaksikan peristiwa Pembantaian Bangladesh 1971, dimana tentera Pakistan bersama pasukan militan agama mengadakan pembunuhan berskala besar melibatkan pembunuhan masyarakat Bengali, para intelektual, pemuda-pemudi, para pelajar, ahli-ahli politik, para aktivis dan golongan minoriti agama.

Di tengah-tengah pengorbanan yang tidak terkira oleh rakyat Bangladesh, tentera Pakistan akhirnya mengalah kepada tentera gabungan Bangladesh-India pada 16 Disember 1971. Selama 9 bulan panjangnya rakyat Bangladesh perlu berdepan dengan Perang Kemerdekaan Bangladesh dan akhirnya mereka memenangi perang pada hari tersebut.

SUMBER: https://www.thepatriots.asia/archives/660